Gdy twoje dziecko moczy się w dzień i w nocy

Z moczeniem nocnym i dziennym dziecka, boryka się spore grono rodziców. Niektóre dzieci moczą się w dzień, niektóre tylko w nocy, jeszcze inne zarówno w dzień i w nocy.

Moczenie może być objawem dysfunkcji rodziny – pewne ważne sfery życia dziecka, jak na przykład poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji, itp. zostały w jej wyniku zakłócone, bądź problemów emocjonalnych przeżywanych przez dziecko. Próbuje ono w ten sposób zwrócić na siebie uwagę otoczenia, daje „ sygnał, że coś jest nie tak. Mówimy wówczas o moczeniu wtórnym – dziecko wcześniej kontrolowało potrzebę oddawania moczu.

O moczeniu pierwotnym natomiast mówimy wówczas, gdy dziecko nie miało w swoim dotychczasowym życiu okresu kontrolowania potrzeby oddawania moczu, co oznacza, że moczy się bez przerwy, od urodzenia.

Problem ten jest dla rodziców niezwykle uciążliwy, gdyż wiąże się z dyskomfortem w utrzymaniu codziennej higieny w otoczeniu dziecka. Dziecko zaś pozbawia przyjemności doświadczania wyjazdu na kolonie, nocnych wizyt u przyjaciół, rodziny, wtłacza je w poczucie winy, wstydu i bezradności w obliczu własnej niemocy. Udręczony rodzic staje się często drażliwy, okazuje dziecku swoje niezadowolenie, zdarza się, że zawstydza je, czym wzmacnia poczucie winy i pogłębia dyskomfort psychiczny dziecka.

Dlatego warto skorzystać z pomocy psychologa, który:

• rozpozna problem
• określi charakter moczenia (pierwotny, wtórny)
• zaproponuje odpowiednią formę terapii

Zanim jednak zdecydujesz się na wizytę u psychologa, warto, żebyś wiedział:

1) Fizjologicznie, dziecko ma prawo moczyć się w nocy do 5 roku życia – a więc rodzicu, cierpliwości!

2) Dzieciom zdarza się zmoczyć w nocy po emocjonującym, pełnym wrażeń dniu, bądź silnym przeżyciu (np. pójście do przedszkola, szkoły, pobyt w szpitalu, kłótnia rodziców, itp.)

3) Jeżeli jest to sporadyczne, nie panikuj! Zaopiekuj się dzieckiem, przytul, zapewnij o miłości, nie zawstydzaj. Gdy moczenie będzie powtarzało się każdej nocy i będzie utrzymywać się przez dłuższy czas – skontaktuj się z psychologiem.

4) Często w ciągu dnia, dzieci moczą się, gdyż zwyczajnie nie mogą oderwać się od zabawy, która całkowicie je pochłania. Warto wówczas poobserwować dziecko, przypomnieć o pójściu do toalety, wprowadzić elementy dyscyplinujące.

5) Przed wizytą u psychologa, warto zdiagnozować dziecko medycznie. Lekarz pierwszego kontaktu zleci specjalistyczne badania, wykluczające medyczne przyczyny moczenia u dziecka.

Proces terapeutyczny moczenia, przy dużym zaangażowaniu rodziny, zazwyczaj kończy się rozwiązaniem problemu. Dziecko odzyskuje spokój, wiarę w siebie, wreszcie czuje się uwolnione od uciążliwego kłopotu.