Gdy twoje dziecko płacze w przedszkolu

Przedszkole daje okazję do kontaktu z większą grupą, w której dziecko musi znaleźć swoje miejsce. W grupie dziecko nawiązuje kontakty z innymi dziećmi, poznaje zasady współzawodnictwa i współpracy, uczy się dbania o własne prawa i respektowania praw innych. Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej oznacza niekiedy radykalną zmianę rytmu dnia, nawyków i przyzwyczajeń. Przez kilka godzin maluch pozostaje poza środowiskiem domowym, w którym czuje się najbezpieczniej. Dziecko musi być bardziej samodzielne niż w domu, gdzie najbliżsi często wyręczają je w wielu czynnościach. Przedszkolak powinien samodzielnie się ubierać, jeść, myć i słuchać poleceń nauczycieli.

Przekroczenie progu przedszkola jest sytuacją tak trudną, że może powodować okresowe zaburzenia w zachowaniu dziecka. Dziecko może długo płakać, nawet gwałtownie protestować, bądź też stać się apatyczne i unikać kontaktu z innymi osobami. U niektórych dzieci pojawiają się nawet objawy nerwicowe – bóle brzucha, głowy, brak łaknienia czy moczenie.

Należy pamiętać, że przez pierwszy okres pobytu w przedszkolu takie zachowania dziecka są normalną reakcją na rozłąkę z najbliższymi i nową nieznaną sytuację, w jakiej się znalazło. Zazwyczaj, po kilku dniach chodzenie do przedszkola staje się czymś normalnym, a wynikające stąd radości i przyjemne przeżycia wynagradzają maluchowi brak rodziców.

Zdarza się, że początkowo pobyt dziecka w przedszkolu przebiega bez zakłóceń, a problemy pojawiają się dopiero po upływie 2-3 tygodni. Jednak i ta sytuacja najczęściej jest przejściowa. Mając na uwadze fakt, że pierwsze dni w przedszkolu są momentem przełomowym w rozwoju osobowościowym małego człowieka wszyscy powinniśmy dołożyć starań, aby adaptacja do nowej sytuacji przebiegła w miarę łagodnie. Końcowy efekt procesu nie zależy od wieku dziecka, ale od jego predyspozycji psychicznych i etapu rozwoju emocjonalnego, na jakim się znajduje.

Rady dla rodziców:

• zanim oddasz dziecko do przedszkola porozmawiaj z nim o przedszkolu, zachęć go opowiadając o pobycie swoim lub innych dzieci, o zabawach, śmiesznych sytuacjach; wykorzystaj lekturę książek lub filmy, których bohaterowie idą do przedszkola
• w żadnym wypadku nie strasz dziecka przedszkolem
• przygotowując dziecko do przedszkola pozwól mu samodzielnie jeść, umyć się, zapiąć guziki czy posprzątać talerze, a następnie pochwal je głośno za dobrze wykonane zadanie. To wzmocni jego wiarę we własne umiejętności i możliwości i sprawi, że maluch łatwiej będzie sobie radził w przedszkolu
• przychodź do przedszkola kilka minut wcześniej, pomóż dziecku rozebrać się, zaraz potem pożegnaj je czule, ale stanowczo upewniając, że nie znikasz na zawsze i wyjdź
• nie mów, że wrócisz za kilka minut, raczej wytłumacz, że idziesz do pracy i wrócisz, kiedy tylko skończysz
• staraj się panować nad własnym zdenerwowaniem ponieważ wyczuwa twoje emocje, niepokoi się i dodatkowo stresuje. Jeśli czujesz, że rozstanie z dzieckiem przychodzi ci z trudnością, niech przez jakiś czas odprowadza je inny członek rodziny
• nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić
• po pożegnaniu nie zaglądaj do sali, by sprawdzić, czy dziecko się bawi. Jeśli twoja pociecha zauważy cię, resztę dnia może spędzić przy drzwiach z nadzieją, że pojawisz się tam znowu. Jeśli się martwisz i chcesz się upewnić, czy wszystko jest w porządku, poproś kogoś z personelu o sprawdzenie
• dobrym pomysłem jest zabranie do przedszkola ulubionej zabawki – przytulanki. Poprzez kontakt z czymś przypominającym dom stwarza się dziecku poczucie bezpieczeństwa
• zadbaj o wygodne ubranie malucha. Najlepsze jest takie, które dziecko może samodzielnie zmienić (obuwie ,,na rzepy”, spodnie czy spódniczka z gumką, koszulka)
• nie zakładaj z góry, że dziecko nie będzie jadło niektórych potraw. Jeżeli maluch nie ma alergii na daną potrawę lub nie ma innych przeciwwskazań lekarskich, warto je zachęcać do jej zjedzenia. W towarzystwie rówieśników dzieci najczęściej zjadają wszystko, zapominając, że dotychczas nie lubiły jakichś potraw
• nie martw się, że maluch nie będzie chciał leżakować. Nawet, jeśli przez pierwsze dni dziecko będzie protestowało przed zaśnięciem, to z czasem się przyzwyczai. Leżakowanie to doskonały czas na relaks, wyciszenie, odpoczynek po obfitującym w różnorodne zajęcia i zabawy poranku
• jeśli obiecałeś zabrać swoją pociechę zaraz po obiedzie, dotrzymaj obietnicy. Przez pierwsze dni warto zabrać dziecko nieco wcześniej
• po powrocie do domu nie zadręczaj malucha pytaniami o przedszkole; gdy będzie miał ochotę sam ci opowie. Wysłuchaj je uważnie, zachęć do rozmowy, ale nie naciskaj
• przygotuj się, że zanim przedszkolak przyzwyczai się do nowego rytmu dnia, po powrocie do domu może być zmęczony bardziej, niż zazwyczaj
• przynajmniej w pierwszym okresie pobytu w przedszkolu, po południu oraz w wolne dni, poświęć maluchowi więcej czasu
• postaraj się nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami danej grupy. Pamiętaj, że opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez ciebie do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do dziecka, ale troski o nie

Żegnaj i witaj swoją pociechę z uśmiechem !